opublikowano 07/08/2012 - 10:04.
http://blogmedia24.pl/node/59304
Dzień szósty Powstania Warszawskiego, jest niedziela, niemieccy
zbrodniarze, kryminaliści z brygad Waffen-SS, doktora
Oskara Dirlewangera dalej sieją żniwo śmierci mordując ludność cywilną
Woli. Kobiety dzieci, starców.
Barbarzyńcy, ludobójcy
Oddziały SS-Gruppenführera
Heinricha Friedricha ("Heinz") Reinefarta atakują cmentarze. Około
godz. 15 Niemcy zajęli szpital dziecięcy im. Karola i Marii [Leszno 30]
mordując ponad 100 rannych [w tym wiele dzieci] i część personelu
medycznego. Tego dnia na Woli w egzekucjach rozstrzelano ok. 10.000 mieszkańców, przeważnie kobiety , dzieci, starców
Zostaje uruchomiona powstańcza Elektrownia.
Rusza
Harcerska Poczta Polowa na ulicy Świętokrzyskiej, obsługiwana przez
Zawiszaków, harcerzy z Szarych Szeregów. Kieruje nią ppor. hm.
Przemysław Mieczysław Górecki „Kuropatwa”.
ppor. hm. Przemysław Górecki „Kuropatwa” i "listonoszki"
Komendantka
Okręgowej Składnicy Meldunkowej "S" w Alejach Jerozolimskich Elżbieta
Ostrowska* "Ela" przedostaje się kanałami ze Śródmieścia na Mokotów.
Jest to początek stałej łączności kanałowej między dzielnicami.
Mokotów odzyskuje łączność ze sródmieściem co prawda kanałami ale zawsze.
Oddziały ze zgrupowania "Radosław" odbijają cmentarze Ewangelicki i Kalwiński.
Dowódca
Armii Krajowej Gen. Tadeusz Komorowski „Bór” przenosi swa kwaterę
Komendy Głównej Armii Krajowej z fabryki Kamlera na Woli, przy ul.
Dzielnej 72 do nowej siedziby w szkole przy ulicy Barokowej 6.
W Pruszkowie Niemcy zakładają obóz koncentracyjny Dulag 121 Pruszków
Durchgangslager 121. Przez obóz przeszło w okresie dwóch miesięcy
przeszło ok. 600.000 mieszkańców wypędzonych ze stolicy [z tego 60.000
wysłano do obozów koncentracyjnych].
Interpelacja poselska nr 4383 w sprawie nadania statusu obozu koncentracyjnego obozowi w Pruszkowie - Dulag 121.
Były Prezydent Rzeczypospolitej Stanisław Wojciechowski z żoną w niemieckim obozie śmierci Dulag 121.
Arcybiskup warszawski Antoni Władysław Szlagowski w niemieckim obozie zagłady
[...]Podczas
powstania warszawskiego oraz po zakończeniu walk powstańczych
(sierpień-październik 1944 r.) obóz ten stanowił miejsce pobytu oraz
segregacji ponad 500 tys. osób, w tym ok. 200 tys. dzieci, przeważnie
wypędzonych mieszkańców Warszawy. Mieścił się on w halach remontowych
wagonów kolejowych. Choć formalnie obóz był zarządzany przez Wermacht
(kierownikiem administracyjnym obozu był płk Kurt Sieber z Wermachtu),
to jednak osoby pozostające w obozie były pod nadzorem hitlerowskich
władz bezpieczeństwa (SS i Gestapo), które zajmowały się segregację
ludności, część osób kierując do obozów koncentracyjnych, a część do
obozów pracy w III Rzeszy [...].
Poseł Artur Górski
Zdaniem byłych, wówczas młodocianych, więźniów obozu, w zasadzie
niczym nie różnił się on od innych obozów koncentracyjnych. W halach
praktycznie nie było żadnych warunków sanitarnych, a nawet prycz -
ludzie spali po wiele dni na betonie, a porcje żywieniowe były głodowe.
Wiele osób, w tym dzieci, pomarło
Po
wkroczeniu sowietów do Warszawy, Pruszkowa, niemiecki obóz
koncentracyjny zamienili w obóz NKWD dla polskich patriotów,
inteligencji żołnierzy Armii Krajowej.
Rzecz dla mnie najważniejsza, ginie moja starsza koleżanka Don Kichot, Krystyna Wańkowicz, córka Wielkiego Melchiora.
"Don Kichot" z Warszawy
Dziewięćdziesiat trzy lata temu, 9 października 1919 roku przyszła na
Świat w Warszawie, pierworodna córka sławnego pisarza, żołnierza walk
o niepodległość Polski, Melchiora Wańkowicza, herbu Lis pseudonim
Jerzy Łużyc, Krystyna, wnuczka uczestnika Powstania Styczniowego
Zginęła w Powstaniu Warszawskim jako sanitariuszka "Parasola" w dniu 6 sierpnia 1944 roku na Cmentarzu Kalwińskim.
Państwo
Wańkowiczowie z córkami; Krystyną i Martą mieszkali na Żoliborzu w
słynnym "Domeczku" przy ulicy Dziennikarskiej / Vide "Ziele na
kraterze" /
Młodsza siostra Krystyny; Marta wyemigrowała do Ameryki , gdzie zmarła jako żona dziennikarza RWE
Na Krysię w Domeczku mówiono;Don Kichot, Pyton, Struś, Anna.
"Parasol,
to harcerski batalion Armii Krajowej biorący udział w Powstaniu
Warszawskim, składający się przede wszystkim z członków
Szarych Szeregów. Obok Batalionu "Zośka" Wchodził w skład zgrupowania
Kedywu Komendy Głównej Armii Krajowej - "Radosław". Za walki w
Powstaniu Warszawskim Wódz Naczelny odznaczył batalion Srebrnym
Krzyżem Orderu Virtuti Militari.
W
Powstaniu Warszawskim Krystyna Wańkowicz była także łączniczką
porucznika Stanisława Leopolda ps. "Rafał", dowódcy 1. kompanii w
baonie "Parasol", Rafał był bratem ciotecznym kapitana Andrzeja
Romockiego ps "Morro".
Krystyna
Wańkowicz "Anna" w baonie nazywano ją również Hanką, pełniła funkcję
łączniczki "Rafała"/"Leona" Stanisława Leopolda w 1 kompanii baonu.
Na
własną prośbę przyłączyła się do czternastoosobowej grupy opóźniającej
dowodzonej przez Janusza Brochwicza-Lewińskiego "Gryfa" później
generała, która osłaniała wycofujące się z Woli oddziały. Walczyli przy
zbiegu Żytniej i Młynarskiej, po czym, ok. godz. dziesiątej 6 sierpnia
1944 roku wycofali się Żytnią na cmentarz kalwiński. Tam, po odprawie,
wraz z grupą kolegów, przeszli przez dziurę w cmentarnym murze i
ruszyli ścieżką wzdłuż płotu, gdzie zostali ostrzelani przez moździerze
i granatniki.
Janusz Brochwicz-Lewiński, "Gryf", generał brygady Wojska Polskiego żołnierz Batalionu AK "Parasol".
Jej
ojciec, Melchior, napisał: "Cechowała ją nieustępliwa prawość
charakteru, miłość wolności, niezależność myśli i sumienność wobec
podjętych obowiązków, a dziewczęca jej postać, jej uśmiech i czar jej
osobowości pozostał wspomnieniem w sercach towarzyszy broni i tych
wszystkich bliskich, którzy ją kochali."
Godzina pomsty wybija
Za zbrodnie, mękę i krew.
Do broni! Jezus, Maryja!
Żołnierski woła nas zew.
Krysiu, wszyscy, którzy Ciebie znali, modlą się za dusze Twoją w Domu Pana.
Melchior
Wańkowicz zmarł w Warszawie 10 września 1974 r. Władze zaproponowały
jego młodszej córce , Marcie Erdman, pochowanie ojca na koszt państwa.
Ta jednak odmówiła, zgodnie z wolą pisarza, który przed śmiercią
powiedział: nie życzę sobie, by oni fotografowali się nad moją trumną.
Był prześladowany i więziony przez reżim Gomułki
Komentarze
Prześlij komentarz