Piastowie, święty Wojciech, patron duchowy Europy

 opublikowano 26/04/2011 - 10:17.

http://blogmedia24.pl/node/47793

Od początków Polańskiego Państwa Słowian,  w Gnieźnie  -Wielkopolska, obchodzimy, tysiąc czternastą rocznicę męczeńskiej śmierci pierwszego polskiego

 

                                             świętego Wojciecha z rodu Sławnikowiczów.

Wszyscy znani nam z nazwiska Polańscy Władcy, książęta:

Siemowit.

Lestek,

Siemomysł,

Mieszko I.

 

    Musieli walczyć na śmierć i życie z germańskimi zdziczałymi plemionami o utrzymanie zachodnich granic Polańskiego, Słowiańskiego Państwa. 

 

 Mieszko I podejmuje genialny pomysł, przyjęcia chrześcijaństwa. Ten pomysł Mieszka I i koronacja jego syna  Bolesława I Wielkiego, pozwoliły nam zachować jednolite państwo przez ponad 1000 lat. Dziś Rzeczypospolitą Polską.

 

Moim zdaniem na terenie Wielkopolski, istniały świątynie chrześcijańskie przed chrztem Mieszka I

Mieszko, kiedy podjął decyzję o przyjęciu chrześcijaństwa, dokonuje drugiego genialnego czynu. Chrzest przyjmuje z rąk kapłanów  czeskich, którzy byli   Słowianami.

Genialny pomysł Mieszka za jednym zamachem wybił zdziczałym plemionom germańskich atuty z ręki, jakiejkolwiek zależności świeckiej czy duchowej od "Niemców"

 

 Poza tym Polska przez tysiąc lat nie podlegała zwierzchnictwu kościoła niemieckiego, mimo, że cześć Polski należała do Prus i Austrii w czasie rozbiorów

 

Zaproszenie do Polski najważniejszego człowieka ówczesnego Świata,z bożej łaski Cesarza Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego, króla Niemiec cesarza rzymskiego Ottona III, pozwoliło Polańskiej  Polsce mieć własne arcybiskupstwo w Gnieźnie z Błogosławionym  Radzimem czes. Radzym Gaudentym jako arcybiskupem w  kolebce, gnieździe Piastów.

Stworzyć biskupstwa w Poznaniu, Krakowie, Wrocławiu, Kołobrzegu.

 

W tym czasie u naszych południowych sąsiadów Czechów skąd Wywodziła się żona Mieszka I i matka Bolesława Wielkiego panuje zamęt.

Po śmierci biskupa praskiego Dytmara, 3 kwietnia 983 roku na tronie biskupów praskich zasiądzie  niespełna 30 letni Święty Wojciech, syn księcia Sławnika na Libicach i Strzeżysławy z Dynastii Przemyślidów.

W wyniku konfliktów z rodem Wrszowców i panujących Przemyślidów z Bolesławem II Pobożnym, który dwa lata później bez żadnych powodów wymorduje cały ród Sławnikowiczów z Libic.

 Mimo nacisków synodu i przełożonego, arcybiskupa Moguncji, Biskup Wojciech Sławnikowicz łamie prawo kościelne i swego niemieckiego przełożonego. Postanawia zostać zakonnikiem poza terytorium Czech.

Za zgodą, łaską Papieża Grzegorza V,Bruna z Karyntii, kuzyna Cesarza Ottona III, Biskup praski Wojciech Sławnikowicz, otrzymuje zgodę na misje wśród Pogan. Za aprobatą dworu swego przyjaciela Cesarza Ottona III udaje się do Państwa Polan. Tu Panujący Bolesław I Wielki proponuje świętemu mężowi kiepskiej postury misje w Kraju Prusów.

Prusy  leżą między Wisłą a Niemnem. Znani już byli w IX wieku z Kronik Geografa Bawarskiego "Descriptio civitatum et regionum ad septentrionalem plagam Danubii" spisanej  około roku 845 w Ratyzbonie dla Ludwika Niemca.

 

Wojcieciech Sławnikowicz wyrusza z Gniezna poprzez Gdańsk, łodzią, osłaniany przez 30 wojów Chrobrego. Wojciech razem przyrodnim bratem Radzimem oraz prezbitrem Bogusza-Benedyktem dotarli do ziemi Prusów, najprawdopodobniej w okolicach Truso u ujścia Wisły  koło dzisiejszego Elbląga. Wojciech , został aresztowany 17 czerwca, gdzie na wiecu pozwolono Mu powiedzieć:

 

Z pochodzenia jestem Słowianinem. Nazywam się Adalbert*, z powołania zakonnik; niegdyś wyświęcony na biskupa, teraz z obowiązku jestem waszym apostołem. Przyczyną naszej [tu] podróży jest wasze zbawienie, abyście - porzuciwszy głuche i nieme bałwany - uznali Stwórcę naszego, który jest jedynym Bogiem i poza którym nie ma innego boga; abyście, wierząc w imię Jego, mieli życie i zasłużyli na zażywanie w nagrodę niebiańskich rozkoszy w wiecznych przybytkach.

 

W odpowiedzi usłyszał:

 

Nas i cały ten kraj na którego krańcach my mieszkamy, obowiązuje wspólne prawo i jeden sposób życia; wy zaś, którzy rządzicie się innym i nieznanym prawem, jeśli tej nocy nie pójdziecie, jutro zostaniecie ścięci  / Jan Kanapariusz, benedyktyn z opactwa na Awentynie "Vita sancti Adalbert episcopi Pragensis"  za Gerardem Labudą /

 

Wojciech i jego przyjaciele, drużyna Bolesława I zostały puszczone wolno.

 

W dniu 23 kwietnia 997 roku, po odprawieniu mszy świętej w gaju oliwnym nieopodal grodu Chollin *,w okolicach jeziora Druzno misja została zaatakowana przez Prusów na czele z kapłanem Prusów Sicco.

 

Wojciech został zamordowany w bestialski sposób w dniu 23 kwietnia 997 roku 

 

Głowę, która przywieziono Bolesławowi do Gniezna i truchło Wojciechowe, Bolesław I Wielki wykupił na wagę złota. Ciało złożono jako relikwie w katedrze gnieźnieńskiej.

W czasie Zjazdu Gnieźnieńskiego w 1000 roku, Cesarz otrzymał od Bolesława I Relikwie  świętego Wojciecha w postaci ręki w zamian otrzymał od Cesarza Włócznie świętego Maurycego, co może świadczyć o koronacji Bolesława I na Króla.

 

Dzięki temu gestowi, Bolesław I Wielki zostaje Królem Państwa Polan, dobrodziejem Świata Zachodniego. Obok cesarstwa rzymskiego prowadził misje wśród Pogan. Był to wielki prestiż młodego Państwa Polan i jego władcy. Musimy pamiętać, że Zjazd Gnieźnieński odbywa się zaledwie 34 lata po przyjęciu chrztu przez Mieszka. Archidiecezja w Gnieźnie raz na zawsze pozbawiła Niemców na wpływu ich Kościoła w Polsce.

Polska po wsze czasy staje się państwem katolickim.

 

 

 

* Inne źródła podają Tękit, Tenkitten w Sambii, obecnie Letnoje

**Archikatedra Gnieźnieńska ;Bazylika Prymasowska Wniebowzięcia NMP

*** Adalbert, imie przyjęte podczas Bierzmowania, na cześć  arcybiskupa, Magdeburga, Adalberta, świętego, mnicha benedyktyńskiego

**** Żywot świętego Wojciecha będzie oddzielną wypowiedzią

 

  Zdjęcie relikwiarza w bazylice gnieźnieńskiej*